toevoeging van Noam Zion bij Dagboek bij de najaarsfeesten
| < | 11 tisjri (17 sept.) | > |
Rabbijn Joseph B. Soloveitchik (1903-1993) benadrukt dat er twee redenen zijn om onze schuldbelijdenis daadwerkelijk in woorden uit te drukken:
Gevoelens, emoties, gedachten en ideeën worden duidelijk, en worden alleen begrepen nadat ze geuit zijn in zinnen met een logische en grammaticale structuur. Zolang je gedachten onderdrukt blijven, zolang niemand ze in de openheid heeft gebracht (...) zijn ze niet werkelijk van jou.
De rabbijn zegt ook dat
er vele dingen zijn die een man weet en overdenkt, maar die hij niet over zijn lippen durft te brengen. Een belijdenis dwingt iemand om de feiten zoals ze werkelijk zijn onder ogen te zien, om duidelijk uiting aan de waarheid te geven.
(Bron: On Repentance: The Thought and Oral Discourses of Rabbi Joseph Dov Soloveitchik)
Om over na te denken:
In hoeverre brengt u uw schuld onder woorden bij G’d of de medemens?