‘Tussen twee bergen’
Verslag van de studiereis in april 2007
Vrijdag 13 april
thema: Tora en Tien woorden
De dagopening doet Wim de Groot vandaag in de bus. Het gaat over Jozua 1:1-9. Het volk Israël trekt het beloofde land binnen. Ze mogen daar veel verwachten, maar ze zullen er alleen sterk zijn, als ze zich houden aan de tora van hun God.
Vandaag reizen we van Eilat naar Jeruzalem. Dat is niet dezelfde route als de Israëlieten gingen na hun verblijf bij de Sinaï, maar het is wel een fascinerende reis.
Aanvankelijk zien we veel dorre grond, maar als je goed kijkt zie je toch hier en daar plukken groen. Zelfs zijn er tuinbouwkassen. Ze zijn niet van glas zoals bij ons, maar van kunststof.
We rijden langs de Dode Zee. Er staan veel hotels. We zien fabrieken waar zout en fosfaat gewonnen en verwerkt wordt. Aan de linkerkant is het berglandschap rotsig en droog. Lots‘vrouw zien we meerdere malen.
Ondanks dat er van tevoren gezegd was dat we niet in de Dode Zee zouden zwemmen, heeft de leiding toch gemeend om er tijd voor in te ruimen. Het was een leuke ervaring om te drijven in het zoute water. Drijven was leuk, maar weer opstaan gaf nog wel wat problemen. Gelukkig zijn we er toch allemaal weer uitgekomen.
We passeren Massada. We stoppen even bij Engedi. Het is een oase. Hier waren Saul en David met hun troepen. Dat is te begrijpen dat ze hier waren, want hier was water te vinden. We stappen uit om de waterval te bekijken. Vanuit de bergen zie je ook min of meer droge wadi’s. Deze zijn nu droog, maar als het geregend heeft kunnen ze zeer gevaarlijk zijn, want dan stuwt het water a.h.w. met alle kracht door die smalle bedding. Het zou kunnen zijn dat de Essenen in deze streek gewoond hebben. Vroeger is er ook parfumindustrie geweest. De regio Engedi is altijd van zeer groot belang geweest. In deze streek zijn een stuk noordelijker in 1948 ook de Qumranrollen gevonden. Later zijn er nog meer rollen gevonden. Aan de overkant van de Dode Zee heeft Herodus zijn vluchtfort gehad. Ook zien we daar de berg Nebo. Daar heeft Mozes een blik gehad op het beloofde land.
Dan laten we de Dode Zee achter ons en rijden de weg van Jericho naar Jeruzalem.We rijden door een kaal zanderig heuvel/berg-landschap richting Jeruzalem. We zingen enkele liederen uit de Psalmen hamma’alot (de bedevaartsliederen) als we Jeruzalem binnenrijden.
‘s Middags is er een lezing van Raphi Jospe over de betekenis van de Tien Woorden in het Jodendom. De tien woorden zijn in het jodendom vooral een onderdeel van het grote geheel van de Tora. De indeling is ook gevarieerd. Maimonides had een indeling van 14 woorden. In oude tijden werden de tien woorden in de joodse liturgie apart voorgelezen. Maar dat veranderde toen de eerste (joodse) christenen de tora leken te reduceren tot deze tien woorden. Omdat het voor de joden om héél de tora bleef gaan, wilde men vanaf dat moment in de synagoge niet langer aan de tien woorden een aparte plek blijven geven.
Een opvallend punt uit de lezing is dat het jodendom steeds gewend blijkt te zijn om vragen te blijven stellen. Elk antwoord is weer het begin van nieuwe vragen. Het is blijkbaar een prioriteit om steeds te leren de goede vragen te stellen.
Na een rustpauze gaat onze groep uiteen in verschillende richtingen. De meesten bezoeken een synagogedienst aan het begin van de sabbath. Daarna gaan ze in kleine groepjes naar verschillende gastgezinnen om daar de maaltijd te gebruiken. Een kleine groep bezoekt de klaagmuur om daar het begin van de sjabbat mee te maken. Het zijn allemaal bijzondere ervaringen, waarmee onze eerste dag in Jeruzalem wordt afgesloten.
Mieneke de Groot