‘Tussen twee bergen’
Verslag van de studiereis in april 2007
Donderdag 19 april
Nadat we ons tegoed hebben gedaan aan het ontbijt, verzamelen we ons voor de morgenwijding door Kees van den Boogert. Hij leest met ons psalm 1 en gedeelten uit Matth. 5. De armen van Geest ontvangen alleen houvast aan de Tora.
Hierna gaan we naar de bus. Het is wel de dag, dat de schapen van de bokken worden gescheiden. De vrouwen hebben hun eigen programma en gaan de stad in, maar de mannen zullen twee lezingen op zich laten inwerken. (Wie zijn hier overigens de schapen en wie de bokken?)
De mannen worden de bus uitgelaten bij Joseph Shulam, waar verschillenden van ons al op de sjabbat mee kennis gemaakt hadden in een dienst. Hij zal ons deze morgen iets zal vertellen over de noachitische geboden. (Handelingen 15)
Kees Jan ging ons voor in gebed en daarna kregen we van Joseph Shulam een lezing. Hierbij bleek dat Shulam ook veel studie had gemaakt van Paulus. Paulus is in de Filippenzenbrief in discussie niet met Joden, die het al van nature zijn. De opponenten van Paulus waren bekeerde heidenen, die ook de besnijdenis wilden invoeren.
In Handelingen 15 moet er een praktisch probleem worden opgelost. Daarom vindt er in Jeruzalem een vergadering plaats. Jeruzalem was het geografische centrum van het geloof. Daar woonden de steunpilaren van de kerk.
Men moest beslissen over de vraag of een niet-jood zich ook aan al de regels van de Thora moest houden. Hierbij kwam men tot de conclusie dat de niet-joden het in hun proces van bekering niet moeilijker moest worden gemaakt. Ze dienen zich wel aan het absolute minimum te houden. Dat minimum is terug te vinden in de Noachitische geboden. Hierbij gaat het om alle soorten van sexuele immoraliteit, het niet-eten van bloed. Met dat laatste wordt bedoeld, het eten van een beest, dat niet op de juiste wijze geslacht is. Het ging om het niet plegen van een moord en het weg blijven van andere goden. Het is de bedoeling dat de heidenen niet onder druk gezet worden terwijl ze zich bekeren.
Na discussie bedankt Kees Jan dr. Shulam voor de boeiende lezing.
Verschillenden van ons kochten na afloop van de bijeenkomst het commentaar op de Handelingen van Shulam of het commentaar op de brief aan de Galaten.
Daarna keerden we terug naar ons hotel en vond er een evaluatie van de reis plaats en verdeelden we ons in drie groepen voor een tussenstand over het tot nu toe geleerde. Bij deze tussenstand kwam ook naar voren het contact met de Arabische christenen. Verschillenden waren verrast door hun verhaal en hun spiritualiteit. Uiteraard is er bij ons de grote sympathie voor Israel, maar na de ontmoeting met de Arabische christenen is deze sympathie niet meer spanningsloos.
Er was veel lof over het programma van de reis maar het tempo van de eerste dagen was te vermoeiend voor de meerderheid van de deelnemers. Er werd ook gevraagd naar meer tijd voor persoonlijke reflectie.
Na de maaltijd was de beurt aan prof. Israel Yuval van de universiteit van Jeruzalem. Hij is deskundige in de Joodse geschiedenis en speciaal in de betrekkingen tussen Joden en christenen.
Terwijl het Nieuwe Testament verschillende geschriften met anti-joodse elementen bevat, produceerden de joden geen enkel boek in dat opzicht. Waarom is dat eigenlijk? Volgens Yuval is dat omdat het jodendom in dit opzicht werkelijk een probleem had. Hij gaf toen enkele voorbeelden uit joodse liturgische teksten. Daarbij toonde hij aan, dat er in deze strikt liturgische teksten allerlei toevoegingen zijn aangebracht, toevoegingen, die toch een duidelijke hint waren naar het nationale karakter van deze teksten, terwijl de teksten zelf duidelijk universeel van karakter waren. Hier is volgens hem duidelijk sprake van een rabbijnse interpretatie. Terwijl de bergrede universeel van strekking was, wordt er door de Joden in hun teksten exclusief geredeneerd.
In de discussie werd er nog ingegaan op Romeinen 11 : 26: ‘De Verlosser zal uit Sion komen.’ De Masoreten hebben hier ‘tot Sion’. Yuval noemde dit hoogst opmerkelijk. Met wie heeft God zijn verbond gesloten?
Joden waren in dialoog met hun omgeving. Daarbij noemt het jodendom het christendom niet expliciet.
Yuval noemt nog een verschil in het jodendom: De Ashkenazische Joden vonden dat uiteindelijk de naties zullen geoordeeld worden, maar de sefardische Joden meenden dat al de naties eens joods zullen worden.
Op een vraag, waarom de joden tot nu toe niet echt zo toegankelijk zijn voor een echt gesprek met christenen antwoordde Yuval dat men de Joden de tijd moest geven.
Aan het einde bedankte Kees Jan prof Yuval.
Om half 7 is er de avondmaaltijd en dan zijn inmiddels de vrouwen weer gearriveerd. Voor deze gelegenheid mochten we dineren in een aparte ruimte. Michael bedankte onze chauffeur Motty, die ons veilig door Israel had gereden. Tijdens de avondmaaltijd hoorden we ook nog over een aangrijpende belevenis van Bert en Simon, die hadden geprobeerd om Bethlehem te bezoeken. Dit ging niet door omdat de Westbank afgesloten was geweest vanwege een vermoeden van een aanslag.
Bij de avondsluiting werden er nog bepaalde dankwoorden uitgesproken. Niek bedankte Kees Jan, die voor ons op een rustige manier de herder was. Margriet bedankte Marsha, terwijl Rutger Michael bedankte.
Michael hield toen voor ons de avondsluiting vanuit Lukas 24:33 e.v. In de hal werd tenslotte nog een groepsfoto gemaakt, waarna iedereen zich naar bed haastte om nog een paar uurtjes te kunnen slapen.
Huib Born