studiereis > verslag > april 2010

Zie ook de foto’s

Dinsdag, 13 april 2010

geschreven door Ad de Korte


Vandaag 13 april reizen we af naar Bethlehem. Dat is ook de eerste keer dat we aan de andere kant van de muur komen. Ik vind dat een hele indrukwekkende gebeurtenis. Door de beveiligings-‘gate’ heen lopen we door met gaas en prikkeldraad afgezette paden naar het gedeelte dat onder Palestijns bestuur staat. Bij het schrijven van dit verslag moest ik weer denken aan de opmerking van Meine toen hij door de gazen doorgang liep: ‘Dit wat hier gerealiseerd is wat de Joden in de oorlog zelf hebben meegemaakt, afgescheiden zijn door muren en hekken.’ Om een indruk te krijgen van wat die muur voor impact heeft op het Palestijns gebied maken we een wandeling langs de muur. Op de muur treffen we teksten van haat en hoop.

Zo zien we ook wat eens een mooie winkelstraat was met florerende bedrijven, maar waar nu dwars door de straat de muur is gezet. Het is nu ineens geen winkelstraat meer, maar een desolaat gebied waar de mensen alle moeite hebben om het hoofd boven water te houden.


Na deze ervaring komen we middenin het Palestijnse leven terecht en reizen we per taxi verder. Onze taxi heeft al bijna een miljoen kilometer gezwoegd door alle straten en wegen van Israël en wordt nu door de muur beperkt tot het Palestijnse gebied. We worden we voor 20 sjekel per rit in het centrum van Bethlehem afgezet.

Om de Geboortekerk binnen te gaan moet je het hoofd buigen. Dat vond ik een mooi gebaar dat iedereen die deze kerk binnen wil even door de knieën moet of moet buigen en dat dat voor een ieder geldt, Jood, Moslim of Christen. Behalve dat in deze kerk de plaats van de geboorte van Christus centraal staat, is er ook een kelder die her­innert aan de kindermoord door Herodes.

Vanaf deze plaats wandelen we dwars door Bethlehem naar het Bethlehem Bible College. Tijdens deze wandeling maken we kennis met het Arabische straatleven waar ons van alles te koop wordt aangeboden, maar ook de gelegenheid is om al wandelende een gesprek te hebben.


Even iets over het Bethlehem Bible College. Voor deze tekst heb ik gebruik gemaakt van hun website, www.betbc.org.

Bethlehem Bible College is een interkerkelijke christelijke Bijbel College, gevestigd in Bethlehem, Palestina. Het college biedt een BA-programma in bijbelse studies en christelijk onderwijs aan, dat een hoge academische standaarden combineert met een diepe spirituele toewijding aan Christus.
Het is geaccrediteerd door het Palestijnse Ministerie voor Hoger Onderwijs en de Midden-Oosten Vereniging van de theologische opleiding (MEATE) als een college van vier jaar.
Vanuit Bijbels perspectief accepteert het College studenten uit alle denominaties, en biedt het cursussen aan van een uitstekende faculteit, in combinatie met hoge acade­mische standaarden met diepe spirituele toewijding aan Christus.
Nieuwe studenten worden aangemoedigd om deel te nemen aan een programma om te leren over de Arabische cultuur, taal, geschiedenis en ambities. Afgestudeerden van Bethlehem Bible College gaan verschillende carrières tegemoet, maar centraal staat hum inzet verbonden te zijn ten dienste van het volk.
Deze mannen en vrouwen werken als docenten, predikanten, hulpverleners, jeugd bestuurders, medici en andere posities. Velen van hen zijn sindsdien geavanceerde graden verkrijgen om beter te kunnen dienen hun gemeenschappen.


Voordat we een lezing-presentatie krijgen over geschiedenis van het Palestijnse volk/staat maar ook het College, hebben we eerst een rondleiding door het bestaande en het in aanbouw zijnde onderkomen. Tijdens de rondleiding komen we in aanraking met de verschillende aspecten van het College. Het heeft een grote bibliotheek die toegankelijk is voor iedereen. Nu is het grootste gedeelte van de boeken Engelstalig, maar het streven is om steeds meer boeken in de Arabische taal op te nemen, zodat de bibliotheek nog beter toegankelijk kan worden voor de Palestijnse bevolking. Dit geldt ook voor de Media-opleidingen; deze moeten ook meer toegankelijk gemaakt worden voor de plaatselijke studenten.

De presentatie geeft een beeld over de geschiedenis van het Palestijnse volk en geeft met een grote hoeveelheid kaarten aan hoe de Palestijnen zijn teruggedreven toe het gebied waar ze nu een eigen bestuur hebben. Het rood gekleurde gedeelte geeft in fasen aan wat er gebeurd is (links voor 1938 in het midden vanaf 1948 en rechts na de tweede intifada 2004).

Wat verder opviel was, dat, als we kijken naar de toekomst, er volgens het College erg weinig ruimte voor Israël is. Men is sterk gericht op de vervangingstheologie.


Na van een geweldige lunch te hebben genoten die we kregen aangeboden van het College en nadat er over en weer wat contacten uitgewisseld zijn, gaan we op weg naar Jemima, waar we Job en Judith zullen ontmoeten. Voor deze trip maken we weer gebruik van die geweldige Arabische taxi’s. Na enige onderhandeling van Michael komen we voor een paar sjekels bij Jemima aan. Over Jemima:

Onder de Arabische bevolking op de Israëlische Westbank is verzorging van gehandi­capte kinderen niet vanzelfsprekend. Niet zelden worden deze kinderen gezien als een straf van Allah. Ook wreekt zich dat ouders geen idee hebben wat goede ver­zorging van gehandicapten omvat. En uit onmacht of schaamte houden ze dan hun gehandicapte kinderen verborgen, waardoor o.m. emotionele verwaarlozing, doorgaans gepaard aan intellectuele achterstand, ontstaat. Sommige bewoners hebben in Jemima een tehuis gevonden nadat zij door hun ongehuwde moeder zijn verstoten. Het leven van deze vrouwen is namelijk in gevaar als bekend wordt dat zij een kind hebben.
In deze Arabische, overwegend islamitische samenleving, wil Jemima een huis bieden waarin liefde en zorg centraal staan. We willen als christen present zijn in het land van de Bijbel met daden die van Zijn liefde getuigen. Het is steeds een wonder te zien dat juist de liefde, dat grote geschenk van de Heere God, genezend werkt en de kinderen doet opbloeien. Bijna alle bewoners van House Jemima hebben een verstandelijke handicap. Een groot aantal heeft ook een zintuiglijke, motorische, sociale of autistische stoornis/handicap.
De naam Jemima komt uit de Bijbel. Job noemt de eerste dochter die hij na zijn zware beproevingen ontvangt, Jemima. Dit betekent: warmte, tederheid. Met de keuze van deze naam hebben de oorspronkelijke oprichters van Jemima, Ed en Heleen Voll­behr, tot uitdrukking willen brengen dat er, ondanks het lijden in deze wereld, hoop is op een nieuw leven.


Job vertelt ons iets over de organisatie wijzigingen maar ook dat ze steeds meer genood­zaakt zijn om gebruik te maken van lokaal personeel. Dat heeft mede te maken met het feit dat het steeds moeilijker wordt voor Nederlanders om een verblijfsvergunning te krijgen.

Jemima biedt drie soorten zorg, namelijk: de 24 uurs zorg, en dagopvang en ambulante zorg. De zorg aan deze kinderen met een handicap is juist in deze cultuur heel belangrijk omdat kinderen met een handicap er eigenlijk niet mogen zijn en daarom verborgen worden gehouden, met alle schrijnende gevolgen van dien. Judith en Job doen dit werk als vrij­willigers. De locale staf staat in dienst van Jemima. De taak van Judith is vooral toegespitst de zorg en Job zijn taak is meer van organisatorisch aard. Zij zien ook vele mogelijkheden voor samenwerking met de CHE.

Ik denk dat ik voor een ieder spreek als ik zeg dat we zeer onder de indruk waren van wat zij voor deze mensen betekenen. Vandaar nog eenmaal met de taxi’s naar de Gates om verder af te reizen.

Het avondprogramma

Door een miscommunicatie komt de lezing van Goran Larsson te vervallen. Daarvoor in de plaats spreken we met Kees Jan en Michael over het werk van het CIS, de taak van Kees Jan en de verhouding met Israël. Punten zijn:

> woensdag 14 april