Zie ook de foto’s

Zaterdag, 19 juni 2010

(7 Tammoez 5770)

geschreven door Hans Kragten

ליל שבת

Op sjabbat avond, vrijdagavond 18 juni kwamen we, na een heerlijk sjabbatsmaal, als groep bij elkaar in het Jeruzalem Gate hotel om de belevenissen van de afge­lopen dag te evalueren en af te spreken bij welke syna­goge en/of Joods Messiaanse gemeente we een bezoek wilden afleggen. Verschillende groepen werden gevormd zodat we niet tegelijk met 25 personen bij één bepaalde gemeente binnen zouden komen. Daarnaast was het de bedoeling om verschillende gemeenten te bezoeken en na afloop met elkaar de ervaringen uit te wisselen.

Na het afsluiten van de sjabbat, zaterdag avond, kwamen we opnieuw bij elkaar en wisselden we onderling onze ervaring uit:

1. Ro’eh Jisra’el (Herder Israëls), voorganger Joshef Shulam:

Acht personen uit onze gelederen bezochten de gemeente van Joseph Shulam. Er waren ook mensen uit Californië, Finland, Korea en een echtpaar uit Amsterdam aanwezig.

De gemeente Ro’eh Jisra’el houdt zich zoveel mogelijk aan de traditie en liturgie van de Synagogen. De Sidoer, het Joodse gebedenboek, wordt zoveel mogelijk gevolgd waarbij de naam van Jezus regelmatig wordt beleden, genoemd en geprezen. Het is gebruikelijk dat de mannen een keppel dragen. Op een bepaald moment werd een van de Tora-rollen uit de aron (‘arke’, de kast waarin de rollen bewaard worden) gehaald en via een rondgang door de zaal naar de bima (de lessenaar, waarbij uit de rol gelezen wordt) gebracht. Aan het einde van de dienst werd dezelfde Rol weer via een rondgang op zijn plaats teruggebracht. Mede hierdoor had de gehele dienst een duidelijk synagogaal karakter.

Aan het einde van de dienst die ca 3 uur duurde, deed een tweetal broers hun Bar Mitswa. Eén las de parsje van deze week uit Numeri 13. De andere las uit Richteren 6, de geschiedenis van Gideon. Zoals gebruikelijk in de Synagoge na een Bar of Bat Mitswa werden de kersverse ‘Zonen der Wet’ bedolven onder de snoepjes. Vervolgens hield de vader van de jongens een korte toespraak.

De te kleine zaal was erg vol. Een simultane vertaling tijdens de dienst vanuit het Hebreeuws naar het Engels werd gegeven.

2. Messiahs Assemblee in de Profetenstraat:

Een drietal personen uit onze groep bezochten deze gemeente nadat zij eerst de orthodoxe Joodse gemeente hadden bezocht.

De liturgieën verschilden nogal tussen de beide gemeenten. Terwijl de synagoge de formulier gebeden uitspreekt volgens een bepaald orde (sidoer) was de Messiahs Assemblee meer gericht op een Evangelical liturgie. De verschillen werden als een ‘cultuurschok’ ervaren.

Aanwezig waren 30 à 40 personen. De kinderen werden separaat onderwezen in een soort ‘kindernevendienst’. Via een head set werd een vertaling gegeven vanuit het He­breeuws naar o.a. het Engels. Kon je b.v. het Russisch beter volgen dan was ook daarvoor een mogelijkheid aanwezig via een andere headset. De liederen werden in 2 talen gepro­jecteerd op een scherm zodat een ieder deze kon meezingen.

Naast de parsje van de week (Num. 13) werd uit het NT Hebreeën 1 gelezen. De preek duurde ca. 15 minuten. De nadruk werd gelegd op het feit dat Jezus de Tora vervuld heeft maar niet afgeschaft.

Op de vraag waarin in deze dienst het Jodendom het meest tot zijn recht kwam werd geantwoord: de lezing uit de Tora.

3. Christ Church:

Een tweetal andere leden van onze groep bezocht de Christ Church nabij de Oude Stad. Daar waren ca. 150 personen aanwezig. De dienst had een duidelijk Evangelisch karakter. Bij aanvang werd geruime tijd besteed aan lofprijzing tot God door het zingen van liederen. Vervolgens werd er gelegenheid gegeven voor stil gebed. Daarna volgde het getuigenis van een vrouw.

Ook hier werd het Bijbelgedeelte gelezen uit Numeri 13. De preek duurde ca. 1 uur en bestond uit een mix van teksten waarvan de verbanden niet altijd even duidelijk waren.

Na de prediking volgde opnieuw de lofprijzing door het zingen van liederen. Het lied: High and lift up the Messiah was actueel en werd bij herhaling gezongen. Mede door het regelmatig terugkeren van dezelfde liederen met de daarbijbehorende melodie bleef het repertoire beperkt. Opvallend was dat er veel gemeente activiteiten waren.

Het Joodse karakter bleek alleen uit de gesproken taal het Hebreeuws. Het overige deed denken aan een Pinkstergemeente.

4. De gemeente Bat Sion van Ds. J. Ben Zvi:

Een viertal uit onze gelederen bezochten deze gemeente. Ds. Ben Zvi droeg tijdens de gehele dienst zijn gebedsmantel, de talliet. Aanwezig ca. 20 personen. De entourage van de zaal van samenkomst en de stoelen kan als luxe worden aangemerkt.

Ook hier werd gelezen uit de parsje van de week. De liturgie was zorgvuldig gekozen met gebed, gezang, lezing van de Schrift gevolgd door een preek van ca. 1 uur. De dienst verliep ordelijk. Een voordeel was dat de preek direct in het Nederlands werd vertaald door Mirjam, de vrouw van ds. Ben Zvi.

Aansluitend werd het Heilig Avondmaal gehouden. De kinderen deden hier niet aan mee maar ontvingen wel, volgens de Joodse traditie, de zegen.

5. De gemeente Beth Asaf van David en Lisa Loden:

Op sjabbat 26 juni bezochten Ina en Hans Kragten de gemeente Beth Asaf. De plaats van samenkomst was moeilijk te vinden. Deze bevond zich op het industrieterrein van Netanya in het fabriekscomplex van Motorola, achter een stevig automatisch open- en dichtsluitend geelkleurig hek. We vroegen ons af of we wel op de juiste plek waren tussen de troosteloze grijze fabrieksgebouwen maar al spoedig zagen we gezinnen lopen met kinderen aan de hand, wat ons een gerust gevoel gaf niet verdwaald te zijn. In tegenstelling tot het grauwe fabrieksgebouw was de ruimte van samenkomst mooi en smaakvol ingericht. Via een tekst geprojecteerd door een beamer op een scherm werd verzocht geen foto’s te maken van de gemeente. Een foto van het podium zonder personen was wel toegestaan.

Aanwezig waren ca. 100 leden. De dienst werd begonnen met lofprijzing door het zingen van liederen begeleid door piano, drumstel en gitaar. Een zangeres gaf op gepaste wijze de toon aan. De teksten werden in twee talen op een scherm geprojecteerd zodat een ieder kon meezingen. De voertaal was het Hebreeuws. Via headsets konden vertalingen van het gesproken woord worden gevolgd in het Engels en enkele Slavische talen o.a. het Russisch. Het slot van Numeri 13 stond centraal.

De dienst begon om ca 10.30 uur en duurde tot ca 12.30 uur. Omdat we een afspraak hadden in de Settlement of Shaked konden we de dienst niet geheel meemaken. Het geheel van de dienst gaf de indruk van een dienst in een van onze Pinkstergemeenten in Nederland.

Tenslotte:

We mochten iets proeven en meemaken van de erediensten in Israël bij onze broeders en zusters. Hun cultuur verschilt nogal van de onze. De spanning blijft wanneer we ons enerzijds bevinden in de synagogen, waar we de eeuwenoude Hebreeuwse gebeden op indrukwekkende wijze mogen meebidden en meezingen volgens de Joodse traditie vastgelegd in de Sidoer, maar waar de Here Jezus (nog) niet beleden wordt als de Messias. En anderzijds, daartegen­over voelen we ons verbonden met dat deel van de Joodse bevolking waar de Here Jezus wel beleden wordt als de Messias, maar waar het Joodse karakter vaak vervangen is door moderne invloeden van liturgie uit bv. de VS.

Van beide tradities kunnen we veel leren. Beide hebben we lief. Dit geeft innerlijke spanning. Doen we de één niet tekort t.o.v. de ander? We zien uit naar de tijd waarin o.a. Ezechiël 37 totaal in vervulling zal gaan en geheel Israël zal zalig worden (Rom. 11: 26).

> zondag 20 juni