studiereis > verslag > mei 2009

Zie ook de foto’s

Dinsdag 19 mei 2009


Vandaag is het dan zover. Om 5 uur verzamelen we ons op Schiphol om met z’n veertienen om 7 uur via Zürich naar Israël te vliegen. Alhoewel: het blijkt spannend of we wel allemaal mee kunnen! De eerste strubbeling wordt in Zürich overwonnen: Michael kan toch ons reis begeleiden, zijn reserveplaats levert hem zelfs een plek in de business class op! (Stiekem hebben we even polshoogte genomen...) Ook Doris en Dinand krijgen toch een instapkaart voor het tweede traject en zo blijven we gelukkig toch allemaal bij elkaar.


Aangekomen op het vliegveld in Tel Aviv maken we al snel kennis met onze 15de reisgenoot die ons het grootste deel van de reis zal vergezellen: onze gids Joop Waterman. Hij is in 1948 in Nederland geboren, getogen in 't Gooi en samen met zijn vrouw en beide dochters naar Israël geëmigreerd om hun kinderen een joodse opvoeding te kunnen geven en de kans op joodse partners voor hen te vergroten. Na zijn opleiding en werk als planoloog/geograaf heeft hij zich omgeschoold tot erkende tourguide.

Gedurende de ca 2 uur durende busrit naar onze eerste bestemming, Nes Ammim, vertelt hij ons al veel, o.a. over het gebied waar we doorheen rijden. Niet iedereen luistert echter even volgzaam naar de veelheid aan informatie...


Tijdens de avondmaaltijd in Nes Ammim leert hij ons dat men in Israël begint met salades vooraf (waar humus deel van uitmaakt, door ons voor het gemak ‘cement' genoemd) en daarna pas de warme gerechten gebruikt. Hij haalt zich de hoon van de vrouwen van de groep op de hals door zijn uitspraken over het gebrek aan kooktalent van Nederlandse vrouwen en we concluderen plagend dat we nu wel begrijpen waarom Joop gids is geworden.


’s Avonds komen we als groep bij elkaar en bespreken we onze beweegredenen voor deze reis naar Israël. De volgende vragen en overwegingen komen zoal naar voren:

We wisselen ter (nadere) kennismaking nog wat persoonlijke informatie uit over onze thuissituatie en (vrijwilligers)werkzaamheden en we sluiten af met het zingen van o.a. ‘Abba Vader’ en het kort overdenken van Psalm 122 ‘Vrede voor Jeruzalem’: een belofte voor de stad die niet buiten de opdracht aan ons omgaat.

Marjan Hansman


> woensdag 20 mei