Zie ook de foto’s
Maandag 25 mei 2009
Als eerste gaan we naar de klaagmuur. Het is maandagochtend en er zijn Bar Mitzwa's. Maar voor het zover is dat we dat mee kunnen maken, valt onze Bert in handen van de politie i.v.m. verboden wapenbezit. Jaja! Het heeft wat voeten in aarde, maar gelukkig loopt het met een sisser af. De mannen gaan naar het mannengedeelte en de vrouwen maken de Bar Mitzwa's mee vanaf het mannengedeelte, staand op een plastic tuinstoel om over de afscheiding (die er staat zodat de mannen niet worden afgeleid door het vrouwelijk schoon...?) heen te kunnen kijken. Wie schetst mijn verbazing als ik thuis ben en kijkend naar de foto's die ik gemaakt heb, ontdek dat ik dezelfde mensen wier Bar Mitzwa ik heb gevolgd een paar dagen later in Ein Gedi even heb ontmoet! Ik moet denken aan de woorden van Jeannette: ‘Toeval is God incognito’.
Onze volgende stop is een andere muur: de muur die het Israëlische gebied en de Westbank van elkaar scheidt. We laten de impact ervan op ons inwerken en vervolgens gaan we er met de bus doorheen, Bethlehem in.
Na een bezoek aan de geboortekerk in Bethlehem bezoeken we in Beit-Sahour het project van Peter ’t Lam aan de YMCA (zie de eigen website en een artikel in het ND: een leerplek in de velden van Efrata), dat zich richt op de rehabilitatie van gevolg van politiek geweld gehandicapte en getraumatiseerde mensen.
Na het inslaan van olijfhouten souvenirs waarmee ze financieel gesteund worden en het bekijken van een herdersgrot op het terrein, is de volgende bestemming de Bethlehem Bible College). Na de lunch krijgen we daar twee lezingen van de gebroeders Bishara en Alex Awad
over de achtergrond en activiteiten van de bijbelschool en hun visie m.b.t. de plaats van de palestijnen in Israël en de arabische christenen t.o.v. de joden en de overige gelovigen.
We bezoeken Jemima, een Nederlandse organisatie met een christelijke identiteit die zich richt op het verzorgen en begeleiden tot een zo groot mogelijke mate van zelfredzaamheid van Palestijnse, verstandelijk beperkte kinderen en (jong) volwassenen
en het vergroten van de kennis en bewustwording onder de plaatselijke bevolking ten aanzien van de noden van deze groep.
Er wonen momenteel 28 bewoners in de leeftijd van 3 tot ca 33 jaar. De dagopvang wordt bezocht door 12 bewoners van Jemima en 28 nog thuiswonende kinderen, die daar een dagbesteding hebben die past bij hun niveau en gericht is op ontwikkeling en stimulatie van hun mogelijkheden. Ze krijgen tussen de middag een warme maaltijd. Verder is er een thuiszorg programma voor 6 gezinnen. Het huis is vanuit Nederland opgericht en er zijn Nederlandse vrijwilligers en medewerkers, maar ook 45 locale medewerkers. We bezoeken een paar groepen, waarbij er voor ons wordt gezongen en ook hier kunnen we souvenirs inslaan en tegelijk het goede doel steunen. Jemima ontvangt geen steun van de Palestijnse of Nederlandse overheid. Ze ontvangen een beperkte finaciële ondersteuning van de UNRWA en worden ondersteund middels donaties van particulieren en kerken in Nederland. Het thuiszorgproject wordt volledig financieel ondersteund door Stichting Kinderpostzegels Nederland.
’s Avonds na de lunch kijken we terug op vandaag en de hoofdconclusie is toch wel dat het moeilijk, nee zelfs onmogelijk, is om alle informatie en perspectieven te integreren. Er is sprake van tegenstrijdigheden die onverenigbaar zijn en we hebben beter dan ooit begrip voor de menselijkerwijs onoplosbaarheid van het Israëlisch-Palestijnse conflict.
Marjan en Johan Hansman